অসমীয়া প্ৰশ্ন-উত্তৰ:

বৰগীত কাক বোলে ?

বৰগীত (Borgeet) হৈছে অসমৰ নৱ-বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ হোতা মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু মহাপুৰুষ শ্ৰী শ্ৰী মাধৱদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত, উচ্চ আধ্যাত্মিক ভাবপূৰ্ণ, নিৰ্দিষ্ট ৰাগ-তাল বিশিষ্ট, এক বিশেষ শৈলীৰে গোৱা গীত। ই ভক্তিমূলক সংগীতৰ এক মনোগ্ৰাহী ৰূপ যিয়ে অসমীয়া সংস্কৃতি আৰু আধ্যাত্মিকতাত এক বিশেষ স্থান অধিকাৰ কৰিছে। পঞ্চদশ আৰু ষোড়শ শতিকাৰ সময়ছোৱাত উদ্ভৱ হোৱা এই গীতবোৰক দুজন মহান সাধকে অমৰ কৰি ৰাখিছিল: শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু শ্ৰীমন্ত মাধবদেৱ। অসমৰ বৈষ্ণব সত্ৰসমূহত প্ৰচলিত একশৰণ ভাগৱতী ধৰ্মৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ হ’ল বৰগীত। এই স্বৰ্গীয় ৰচনাসমূহ কেৱল সংগীত নহয়; ই পাৰ্থিৱ আৰু ঐশ্বৰিকৰ মাজত এক সেতু হিচাপে কাম কৰে।

বৰগীতসমূহ নিৰ্দিষ্ট ৰাগ (মেল’ডিক পদ্ধতি)লৈ সাজু কৰা হয় যদিও কোনো নিৰ্দিষ্ট ছন্দ (তাল)ৰ দ্বাৰা অৱশ্যে আবদ্ধ নহয়। শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু মাধবদেৱে সৃষ্টি কৰা ব্ৰজাৱলী উপভাষাত ৰচিত গীতসমূহ মৈথিলী আৰু অসমীয়া ভাষাৰ এক অনন্য সংমিশ্ৰণ। প্ৰতিটো বৰগীতৰ আৰম্ভণিতে সাধাৰণতে এটা ৰেষ্ট (ধ্ৰুং হিচাপে চিহ্নিত) দিয়া হয়, যি সমগ্ৰ গীততে পুনৰাবৃত্তি কৰে। বৰগীতৰ বাবে ব্যৱহৃত ভাষাটো স্বৰবৰ্ণ আৰু আনুষংগিক অভিব্যক্তিৰে সমৃদ্ধ হৈ ইয়াক গীতি ৰচনাৰ বাবে আদৰ্শ কৰি তুলিছে।

এই ভক্তিমূলক গীতসমূহত বিভিন্ন পৰিস্থিতিৰ প্ৰত্যুত্তৰত ধৰ্মীয় অনুভূতি আৰু আৱেগ প্ৰকাশ পায়। শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে প্ৰায় 240 টা বৰগীত ৰচনা কৰিছিল যদিও দুৰ্ভাগ্যবশতঃ এটা অগ্নিদগ্ধ হৈ ইয়াৰ বেছিভাগ ধ্বংস হয় আৰু মাত্ৰ 34 টাহে সংৰক্ষিত হৈ থাকে। মাধবদেৱে মূলতঃ শিশু-কৃষ্ণক কেন্দ্ৰ কৰি বৰগীতৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল।

বৰগীত অসমীয়া সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ এক অপৰিহাৰ্য অংগ, যিয়ে মানুহৰ আধ্যাত্মিক ভক্তিক প্ৰতিফলিত কৰে। তেওঁলোকৰ গাঁথনি অষ্টম শতিকাৰ পৰা দশম শতিকাৰ চৰ্যাপদৰ প্ৰাচীন গীতৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত বুলি কোৱা হয়। বিশ্বই এভাৰেষ্টক মিটাৰত মাপিলেও অসমত বৰগীতৰ কালজয়ী সুৰৰ মাজেৰে উদযাপন কৰে আধ্যাত্মিক উচ্চতা। গতিকে, পৰৱৰ্তী সময়ত যেতিয়া আপুনি কোনো বৰগীত শুনিব, তেতিয়া ইয়াৰ আকাশী স্বৰলিপিবোৰে আপোনাক ভক্তি আৰু সংগীতৰ মাজত থকা এক স্থানলৈ লৈ যাব! 🎶🙏

বৰগীতৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে :

ৰাগ আৰু গীতিকবিতা প্ৰকাশ :

• বৰগীতসমূহ পঞ্চদশ-ষোড়শ শতিকাত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু শ্ৰীমন্ত মাধবদেৱে ৰচনা কৰা গীতৰ সংকলন।
• এই আকাশী ৰচনাসমূহক নিৰ্দিষ্ট ৰাগলৈ সাজু কৰা হয়, যাৰ দ্বাৰা তেওঁলোকৰ অভিব্যক্তিৰ বাবে এক সুৰীয়া কাঠামো গঢ়ি তোলা হয়।
• সংগীতৰ অন্যান্য ৰূপৰ বিপৰীতে বৰগীতসমূহ এক নিৰ্দিষ্ট ছন্দ (তাল)ৰ দ্বাৰা আবদ্ধ হোৱাটো প্ৰয়োজনীয় নহয়।
• বৰগীতৰ বাবে ব্যৱহৃত ভাষা হ’ল ব্ৰজাৱলী উপভাষা, শংকৰদেৱ আৰু মাধবদেৱে সৃষ্টি কৰা মৈথিলী আৰু অসমীয়া ভাষাৰ সংমিশ্ৰণ।
• প্ৰতিটো বৰগীতে সাধাৰণতে এটা ৰেষ্ট (ধ্ৰুঙ)ৰ দ্বাৰা আৰম্ভ হয়, যিটো সমগ্ৰ গীতটোত পুনৰাবৃত্তি কৰে, ইয়াৰ গীতিক আকৰ্ষণ বৃদ্ধি কৰে।

আধ্যাত্মিক তাত্পৰ্য আৰু লোকচান :

• একশৰণ পৰম্পৰাৰ লগত জড়িত মঠ-মন্দিৰ (সত্ৰ আৰু নামঘৰ)ত প্ৰচলিত একশৰণ ভাগৱতী ধৰ্মৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ হিচাপে বৰগীতসমূহে সেৱা আগবঢ়ায়।
• এই ভক্তিমূলক গীতসমূহত ধৰ্মীয় অনুভূতিৰ প্ৰকাশ ঘটে, য’ত বিভিন্ন পৰিস্থিতিৰ প্ৰতি কবিৰ প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰতিফলিত হয়।
• শংকৰদেৱে প্ৰায় 240টা বৰগীত ৰচনা কৰিছিল যদিও দুৰ্ভাগ্যবশতঃ এটা অগ্নিদগ্ধ হৈ বেছিভাগ বৰগীত নষ্ট হৈ যায়। মাত্ৰ প্ৰায় 34 টা সংৰক্ষণ কৰা হৈছে।
• মাধবদেৱে মূলতঃ শিশু-কৃষ্ণক কেন্দ্ৰ কৰি বৰগীতৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিছিল।
• সাৰাংশত ক’বলৈ গ’লে, বৰগীতসমূহ হৈছে সুৰ, আধ্যাত্মিকতা আৰু সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ এক অনন্য সংমিশ্ৰণ, যিবোৰে নিজৰ কালজয়ী ছন্দৰ জৰিয়তে পাৰ্থিৱ আৰু ঐশ্বৰিক জীৱনৰ সেতুবন্ধন কৰে।

অসমীয়া প্ৰাৰ্থনা:

অপৰাধ বিনাশন | অসমীয়া প্ৰাৰ্থনা

অসমীয়া প্ৰাৰ্থনা : কিমতে ভকতি

অসমীয়া প্ৰাৰ্থনা : মুক্তিত নিস্পৃহ যিটো

Biswa Bijoy Najuwan Lyrics.PDF